Varlığından Nuran'la telefonda konuşurken haberdar olduğum tığ işi battaniye. Hemen üstüne atladım, birkaç fotoğraf istedim, çekti gönderdi sağ olsun. 1,5 aydır falan bekliyor fotolar, artık değerlendireyim dedim.
Google'a "Hanım dilendi bey beğendi" motifinin hikayesi yazarak o konuda da bilgi edindim bu arada. Bu yazı işleri böyledir, durmadan bir şeyleri merak eder, bir sürü bölük pörçük bilgi edinirsiniz. Farklı versiyonları olabilir ama hikayenin temeli aynı:
Bir kadın sağdan soldan, komşularından ipler topluyor, harcama yapmadan sahip olduğu bu iplerle karışık renkli, motif motif bir örtü yapıyor ve kocası da ona "Aferin benim karıma, neler de yaparmış" falan diyor.
Böyle motifler İngilizcede "granny square", yani "büyükanne karesi" olarak geçiyor; bir de onu öğrendim. Bunların birleştirilmesiyle yapılan giysiler, cüzdanlar falan özellikle 1970'lerde çok modaymış.
Zaman içinde renk ve desen şemaları değişse de tığ işi yapanlar için bir nevi klasik sayılan ve yapılması ileri seviyede bir beceri gerektirmeyen bu kare motifler, tığla yapılan çeşitli şeylerden kalan ipleri değerlendirmenin verimli bir yolu olarak sıklıkla kullanılıyor.
Satırlarıma son verirken an itibariyle Nuran'ı kastederek "Yaşasın eski dostlar!" demek istiyorum. Çok teşekkür ederim Nuran; sayende bir blog yazım daha oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder