Durduk Yerde Kendini Mutlu Hissetmek

Bana oluyor bazen. Hatta birkaç kere şu şekilde oldu: Salondaki kanepede oturuyorum, yalnızım, o anda olan hiçbir şey yok, aklıma güzel bir anı geldiği falan da yok ama ben büyük bir memnuniyetle içimi çekip "Ay ne kadar da memnun" olduğumu düşünüyorum. Durduk yerde kendini mutlu hissetmek derken kastettiğim şey işte bu duygu.

Niye? Valla bilmiyorum, ne bileyim, kısa bir süre için her şey gözüme şahane görünüyor ama gözüme görünen şeylerin hiçbir olağanüstülüğü yok.

Demek ki, galiba, mutlu olmak için bir sebep olması gerekmiyor her zaman. O anda güzel bir şey yaşaman veya eskiden yaşadığın güzel bir şeyi hatırlaman da gerekmiyor. Birdenbire çok iyi hissediyorsun kendini, bunun sebebini bilmek iyi olurdu aslında, bilsen belki bazen bir şekilde o sebebi oluşturup yine böyle hissedebilirsin, bu duyguyu daha sık yaşayabilirsin böylece ama işte, bilmiyorsun ki.

Öyle de kısa sürüyor ki, uzun bir iç çekiş boyunca ay ne iyiyim, ne rahatım, her şey ne hoş tarzında bir şeyler hissediyorsun, sonra o an geçiyor. Geçince kötü mü hissediyorsun? Yok, ama artık normal bir şekilde iyisin, deminki gibi olağanüstü bir şekilde değil.

Durup dururken kendini mutlu hissetmek çok hoş bir şey, insanın içine şükür ve coşku veriyor, seviyorum kendisini duygu olarak, bu yüzden burada bir kaydı bulunsun. Ne zaman geleceği belli olmuyor, yarım saat sonra gelebilir veya 6 ay boyunca hiç gelmeyebilir, belki de bir daha hiç gelmez, en azından anısını yaşatayım böylece, canım duygum benim.